Koninklijke onderscheidingen

Hij heeft de functionele uitvaartorganisatie getransformeerd naar een 'kleurrijke coöperatie' die ruimte biedt aan het rouwproces bij verlies, terwijl tegelijkertijd de nadruk wordt gelegd op het (verder) leven. Onder zijn leiding is de regie over de uitvaartceremonie steeds meer in handen gekomen van de nabestaanden, wat heeft bijgedragen aan een meer persoonlijke invulling van de uitvaart. Zowel grotere uitvaartpartijen als zelfstandige ondernemers hebben deze benadering gevolgd. Edzo Doeve heeft een aanzienlijke bijdrage geleverd aan het toekomstbestendig maken van de Nederlandse verzekeringssector, met speciale aandacht voor de uitvaartbranche.

Daarnaast staat hij midden in de maatschappij en gaat hij verbindingen aan met overheid, organisaties en bedrijven om op die manier tot ongekende resultaten te komen. Hierbij heeft hij oog voor de zogenaamde "pareltjes van de stad en Brabant". Of het nu gaat om de herontwikkeling van Klooster Mariënhage/Paterskerk of de Brabantse Dag in Heeze, hij ziet de potentie en weet met behulp van zijn visie, netwerk en enthousiasme nog meer uit het concept te halen. Edzo Doeve heeft zijn ruime ervaring ingezet bij diverse organisaties, waaronder Ormit Talent, Stichting Eindhoven Marketing en Impact040, voor het aanpakken en oplossen van maatschappelijke vraagstukken rondom armoede, participatie en polarisatie. Bescheiden, maar met een diep geloof in zijn visie en drive waarbij de medemens, en vooral de minderbedeelden, altijd centraal staan.

Een opsomming:

• Uitstippelen van de route en contact leggen met locaties/horeca waar tijdens de tour gepauzeerd kan worden.
• Het werven van sponsorgeld bij hoofdsponsor Atos en kleinere sponsoren.
• Het beheer van de tweetalige website voor o.a. inschrijvingen, bestellingen (o.a. wielerkleding) en de tussenstand van de inzameling voor het goede doel.
• Ontwerp van de wielerkleding voor de komende tour, afhandelen en versturen van bestellingen van kleding via de website.
• Het maken van een film na afloop van de tour, waarin hij foto’s en video’s verwerkt die worden aangeleverd door twee cameramensen die tijdens de tour beelden maken. Het eindresultaat wordt gedeeld met alle deelnemers en begeleiders van de tour.
• Evaluatieformulieren versturen en verwerken.
• Regelen van de auto voor de tourdirectie, busje voor de mekanieker(s) en bezemwagen.
• Adverteerders werven voor én samenstellen van het tourboekje. Dit bevat de lijst met deelnemers en begeleiders, de adressen van slaap- en pauzeplaatsen, belangrijke telefoonnummers, aanwijzingen voor veiligheid onderweg, aanwijzingen voor bagage en laatste voorbereiding en uiteraard de route met het tijdsschema.
• Pakketten (met o.a. fietskleding, bidon, voeding) samenstellen voor de deelnemers.
• Voorrijden voor de tour om wegwerkzaamheden of andere hindernissen te verkennen, pauzeplaatsen te bezoeken en eventuele lastminute wijzigingen in de route aan te brengen.
• Communicatie met deelnemers (o.a. over inschrijving, betaling, informatie over de tour).
• De maandelijkse bestuursvergadering.
• Vanaf de woensdag vóór de tour tot en met de finish in het Evoluon is het fulltime werk voor Gerrit, soms 16 uur per dag.

Voor deze verdiensten werd de heer Rorije op donderdag 12 oktober benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Hij ontving de koninklijke onderscheiding uit handen van locoburgemeester Rik Thijs.

Onder zijn bezielende, bestuurlijke verantwoordelijkheid zijn deze scholen uitgegroeid tot moderne, eigentijdse scholen met een regionale functie. Hier wordt vernieuwend onderwijs aangeboden op bijna alle niveaus en richtingen, waarbij de kernwaarden van VOBO voorop staan: vertrouwen, verantwoordelijkheid, verbinding en vernieuwing.

De leerlingen krijgen meer ruimte in hun leerproces door eigen keuzes te maken qua tempo, niveau, vak en verwerkingsvorm. Bovenbouwleerlingen van het Kempenhorst College kunnen hierbij kiezen uit 7 profielen (van de 10 profielen), een breed aanbod dus.

Naast zijn verantwoordelijkheden voor VOBO heeft Ton Broeren een aantal samenwerkingsverbanden opgestart: ORION (een kennisnetwerk van onafhankelijke scholen voor voortgezet onderwijs in Oost-Brabant) en VO-samenwerkingsverband Brainport Scholen.

Andere mijlpalen zijn: Heerbeeck Transfer Office (organiseert praktijkopdrachten en oriënterende stages voor leerlingen), start van het Heerbeeck International College en het Landelijk Project Sterk Techniek Onderwijs. Verder heeft hij zich verdienstelijk gemaakt in tal van nevenfuncties.

Sinds 2005 maakt hij deel uit van het bestuur van Parochiële Caritas Instelling St. Catharina en in 2006 is hij benoemd tot voorzitter. Hij was de kartrekker bij de transitie van de meer traditionele waarden en normen naar een moderne, eigentijdse organisatie. Ook hier zet hij zijn kennis, kunde, bevlogenheid en bestuurlijke vaardigheden als verbinder in om hulporganisaties samen te brengen en zo de minderbedeelde medemens nog beter te kunnen voorzien van hulp en zorg.

Ton Broeren is een betrokken en bevlogen bestuurder, die altijd op zoek is naar de verbinding, met als missie: het stimuleren van groei en ontwikkeling door het bieden van hoogwaardig onderwijs waarin leerlingen hun talenten kunnen ontdekken en ontwikkelen.

Voor zijn verdiensten werd de heer Broeren op  30 juni benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Jeroen Dijsselbloem reikte de koninklijke onderscheiding uit.

In 2021 doceerde hij als gasthoogleraar aan de Universität Wuppertal en momenteel aan de Technische Universität München. Daarnaast is hij actief in diverse nationale en internationale onderwijscommissies.

Naast zijn werk als hoogleraar is hij medeoprichter en leider van verschillende organisaties en platforms binnen de faculteit Wiskunde en Informatica. Ook is hij directeur van het Platform Wiskunde Nederland (PWN). Dit platform stimuleert vijf aspecten van wiskunde: Onderwijs, Onderzoek, Innovatie, Publicaties en Publiciteit. 

Schilders onderscheidt zich door het opzetten van nieuwe organisaties en het organiseren van vele nationale en internationale conferenties. Hij wordt gezien als een zeer kundig en ervaren bruggenbouwer met een groot talent om te communiceren, te verbinden en te activeren.

Hij zet zich volop in voor het opwekken van publieke belangstelling, bij jong en oud, voor het praktische nut van wiskunde. Hij is van grote waarde voor de wiskunde in Nederland, Europa en wereldwijd vanwege zijn unieke netwerken, zijn uitmuntende organisatie- en acquisitievaardigheden en zijn brede en diepe kennis van de wiskunde en haar toepassingen in tal van gebieden.

Professor Schilders is ter gelegenheid van zijn afscheidsrede aan de TU/e op 23 juni benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Locoburgemeester Samir Toub reikte koninklijke onderscheiding aan hem uit.

Naast zijn inzet voor erkenning, waardering en herkenning van veteranen zet hij zich ook op andere manieren in voor de maatschappij. Onder meer als docent bij het COA. Niet alleen leert hij zijn leerlingen de Nederlandse taal aan, maar staat hij ook stil bij onze gebruiken en feestdagen. Zodat zijn leerlingen een stuk kennis van de Nederlandse maatschappij wordt bijgebracht.

Via het landelijk steunpunt gastprekers WOII-heden vertelt hij over zijn ervaringen als jonge jongen tijdens de vredesmissie in Libanon. Hij weet zijn ervaringen betekenis te geven in de actualiteit. Zijn realistische en kwetsbare manier van vertellen zet jongeren aan tot kritisch denken.

Ook voor tal van andere organisaties (ziekenomroep Leidschendam, Nederlandse Unifil vereniging, stichting Nationaal Smalspoor) zet hij zich met hart en ziel in. Waarbij de ander altijd centraal staat, vastberaden, met veel energie, creativiteit en zonder zichzelf op de voorgrond te plaatsen.

In 1973 werd Hedy Jane lid van de vereniging. De eerste 10 jaar speelde zij in Dames 1 en in 1983 werd ze trainster van gemiddeld 4 teams per jaar. Dit doet ze nog steeds met veel enthousiasme. Daarbij motiveert ze de tieners ook om trainingen te geven aan jongere teams en dient als vraagbaak voor hen. Iedereen bij DVS heeft weleens training gehad van haar.

Naast haar inzet als trainer is ze van 1992–2018 ook lid geweest van de technische commissie, verantwoordelijk voor de indelingen van de teams en geeft vorm en invulling aan de technische hockeyontwikkelingen van de leden. Door haar enthousiaste inbreng is het hockeyniveau bij de jeugd sterk toegenomen. Zij heeft ervoor gezorgd dat alle teams goed gekwalificeerde trainers hebben.

In 2021 heeft ze Walking Hockey opgezet om zo ook ouderen en mindervaliden te betrekken bij de vereniging. Eenmaal per week geeft ze training aan deze groep. Zonder Hedy Jane had de club waarschijnlijk niet in zijn huidige vorm bestaan. Haar toewijding en inzet hebben ervoor gezorgd dat de liefde voor hockey en het niveau zijn gegroeid en wordt haar kennis nog steeds doorgegeven.

Daarom heeft het Zijne Majesteit de Koning behaagd Hedy Jane van Woesik te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Jeroen Dijsselbloem reikte de koninklijke onderscheiding uit op zondag 18 juni tijdens de jaarlijkse afsluiting van het hockeyseizoen op het clubhuis MHV DVS Hockey.

Bij de Tennis en Padelclub Metzpoint is ze een actieve vrijwilliger. Van 2008-2022 was ze lid van de paviljoencommissie, verantwoordelijk voor de inkoop, plannen van vrijwilligers en het kassasysteem. Sinds 2022 is ze secretaris van het bestuur.

In 2011 werd ze vrijwilliger bij Stichting Eindhoven Bouwt, een maatschappelijke organisatie die zich inzet voor de medemens. Vanaf het begin was ze betrokken bij de organisatie van jongerenreizen naar een zigeunerkamp in Janoshi (Oekraïne). De stichting verzorgt daar werkvakanties voor jongeren tussen 16 t/m 25 jaar, waarbij ontmoeting en samenwerking centraal staan. De voorbereidingen voor deze werkvakanties kosten veel tijd en energie. Ook in de coronatijd, toen reizen niet mogelijk was, wilde Lisette de mensen in het zigeunerkamp niet in de steek laten. Zo heeft ze sponsorgeld en fondsen verzameld om elektriciteit in het kamp aan te leggen, de school te renoveren en een extra leerkracht aan te stellen. Ze is een stille kracht met een oog voor de mensen waarmee ze samenwerkt. Ze zet zich met hart en ziel in voor jongeren en samen met hen voor de medemens en onze maatschappij.

Daarom heeft het Zijne Majesteit de Koning behaagt Lisette Henriëtte Schneider - Nijveldt te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Loco-burgemeester Samir Toub reikte de koninklijke onderscheiding uit op zaterdag 17 juni tijdens het feest van de Stichting Eindhoven Bouwt ter gelegenheid van hun 12,5-jarige bestaan.

Daarnaast was hij organisator van een groot buurtfeest en onder zijn bezielende leiding kwam er een grote uitvoering van de Carmina Burana. Dit initiatief werd gestart om de eenzaamheid en het ‘langs elkaar heen leven’ in de wijk te doorbreken. Het eenmalig zangevenement leidde tot de oprichting van het Vonderkoor, waarvoor hij sinds de oprichting een bestuursfunctie verricht.

Naast zijn werkzaamheden voor de wijk was hij ook redactielid van de SPAM talkshows en voorzitter van de klachtencommissie van Lumens en de LEVgroep.

Harry heeft het vermogen om in een complexe tijd alle neuzen in dezelfde richting te krijgen. Hij heeft oog voor zijn medemens en de omgeving waar hij woont.

Voor al deze verdiensten werd Harry benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Locoburgemeester Mieke Verhees reikte de koninklijke onderscheiding uit op zaterdag 3 juni tijdens het wijkfeest van Vonderkwartier.

• Speelster in Rust Roest 1 gedurende ca. 10 jaar;
• Trainer/coach van diverse jeugdteams, zeker meer dan 25 jaar en nu nog steeds (D1, B1, A1, op dit moment de C1);
• Trainer/coach van Rust Roest 1, als interim, ook nu nog is ze hierin hulpvaardig;
• Voorzitter van de Technische Commissie Jeugd gedurende een aantal jaren;
• Bestuur regio Zuid Oost.
   

Op het gebied van technische en organisatorische zaken in het korfbal was Anita binnen Rust Roest de grote initiator. Met haar aanstekelijk enthousiasme wist ze altijd de juiste mensen te activeren voor deze (verbeter)plannen. Een goed voorbeeld hiervan was de belactie om te informeren naar de korfbalkennis bij de leden en hun bereidheid die in te zetten voor Rust Roest. Het leverde weer een aantal gemotiveerde vrijwilligers op. Ook heeft ze de oefeningen voor de ‘kangoeroetjes’ meer divers gemaakt met verschillende oefeningen. Anita is altijd creatief geweest in het bedenken van trucjes in het korfbal. Zo heeft ze een befaamde openingsbal bedacht, deze wordt de “Annie” genoemd. Elk Rust Roest lid kent deze bal.

Anita is een vrouw met visie. Problemen weet ze middels creatieve oplossingen om te keren in kansen. Ze is in staat vooruit te denken en durft ook te dromen van mooie doelen. Door Anita’s enthousiasme, lef en invloed heeft ze er voor gezorgd dat de jeugd van Rust Roest lange tijd op hoofdklasse niveau heeft gespeeld. Uiteindelijk heeft dit er toe geleid dat het 1e team in seizoen 2013/2014 in de hoofdklasse uitkwam.

Anita heeft een groot netwerk in de korfbalwereld. Hierdoor heeft ze, met hulp van Jan Sjouke van den Bos (destijds bondscoach) en Léon Siemons (voormalig hoofdtrainer bij Rust Roest), de korfbalkennis bij Rust Roest op een hoger niveau gebracht. 

Anita wordt door Rust Roest enorm gewaardeerd. Ze is inmiddels al een paar jaar lid van verdienste. Het moge duidelijk zijn waarom.

Burgemeester Jeroen Dijsselbloem reikte op zaterdag 18 maart de koninklijke onderscheiding (Ridder in de Orde van Oranje Nassau) uit.

Als bestuurder slaagt hij erin de diverse geledingen van de judobond te verenigen. Hij verstaat de kunst van het luisteren, houdt altijd het grotere belang voor ogen en staat klaar als er een beroep op hem wordt gedaan.

John Beer staat nog wekelijks op de mat als judoka en is al 34 jaar lid van Sportschool Essink. Daar assisteert hij, al meer dan 20 jaar, als vrijwilliger bij lessen aan jeugdjudoka’s.

Daarom heeft het zijne Majesteit de Koning behaagt John de Beer te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij ontving de onderscheiding uit handen van burgemeester Jeroen Dijsselbloem.

Op 12-jarige leeftijd maakte de heer El Boujjoufi kennis met taekwondo en al snel ging zijn aandacht uit naar het onderdeel sparring, waarmee hij vele nationale en internationale successen behaalde. Na zijn wedstrijdcarrière is hij les gaan geven bij Taekwondo Um Yang waar hij ook bestuurslid werd.

In 2003 kwam hij in contact met de heer Hulsbosch van Taekwondo Eindhoven en besloten ze om samen te werken, o.a. op het gebied van wedstrijdtraining. Mede door zijn inspanningen resulteerde deze samenwerking in 2008 in een fusie van beide verenigingen, met als nieuwe naam Taekwondo Zuid-Oost. In deze nieuwe vereniging vervulde de heer El Boujjoufi verschillende taken, zoals hoofdtrainer, wedstrijdtrainer en bestuurslid.

Ook de sportieve ontwikkeling binnen Taekwondo Zuid-Oost zette zich door. Ze werden een belangrijke leverancier voor de Nederlandse taekwondoselectie. Na het besluit om alle activiteiten in Eindhoven te concentreren, werd de naam gewijzigd in Taekwondo Eindhoven.

Naast alle werkzaamheden voor Taekwondo Eindhoven maakt de heer El Boujjoufi zich op vele vlakken verdienstelijk voor de Taekwondo Bond Nederland. Hij is onder meer hoofdtrainer van het Regionaal Trainingscentrum (RTC) en examinator bij de landelijke examens. Bij het RTC komt taekwondotalent uit Brabant en Limburg trainen en de heer El Boujjoufi verzorgt de begeleiding van dit talent bij wedstrijden en toernooien.

Daarnaast was hij van 2015 tot 2018 actief als trainer van de nationale selectie en bondscoach tijdens uitzendingen van vertegenwoordigende teams naar internationale titeltoernooien (zowel junioren als senioren). Ook nu begeleidt hij nog incidenteel leden van de nationale selectie.

De heer El Boujjoufi zet zich al vele jaren in diverse functies belangeloos en onbezoldigd in voor de taekwondosport in het algemeen en in het bijzonder voor Taekwondo Eindhoven en de Taekwondo Bond Nederland. Door zijn inzet en competenties draagt hij in positieve en grote mate bij aan de kwaliteit en organisatie van taekwondo in Nederland en aan de promotie en vertegenwoordiging van de sport.

Na de fusie met het St. Josephziekenhuis kwamen er de nodige veranderingen, zoals de digitalisering. Zo waren er geen liftdiensten meer, maar extra werk bij de aanmeldzuilen in de ontvangsthal om cliënten te helpen bij het digitaal aanmelden. Ook bij het patiëntenvervoer moesten de patiënten digitaal gescand worden. Deze nieuwe methode was voor veel (oudere) vrijwilligers niet hun ding en stopten, maar niet mevrouw Van Capelleveen-Vlastuin. Het was wennen in de digitale wereld, maar ze bleek zeer flexibel en doet het prima op haar manier.

Ook tijdens de coronaperiode voelde ze zich ondanks haar leeftijd (risicogroep) geroepen om te komen helpen met ontvangen van gasten en het aanbieden van mondkapjes.

In dezelfde periode was mevrouw Van Capelleveen-Vlastuin ook actief als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Daar werd ze gekoppeld aan mensen met dementie die ze wekelijks bezocht voor een praatje en een drankje.

Toen dat project bij het Rode Kruis stopte is ze overgestapt naar de Vrijwillige Hulpdienst Eindhoven. Sinds 2019 is ze gekoppeld aan twee mensen binnen het project DementieMaatje. Als DementieMaatje biedt ze wekelijks een aantal uren aan, die in het teken staan van wat mensen nog wel kunnen. Ze sluit aan bij de belevingswereld van deze mensen en wat er op dat moment houvast en plezier geeft. Op dit moment bezoekt ze nog een hulpvraagster. Ze bezoekt deze mevrouw wekelijks 3 uur en speelt dan een potje kaart, maakt een praatje en drinken samen koffie. Haar signalerende rol binnen haar vrijwilligerswerk is bij deze mevrouw van grote meerwaarde. Ze is zeer alert op zorgelijke signalen en communiceert dit geregeld met de betreffende coördinator bij Maatje040 zodat mevrouw de juiste zorg krijgt.

Ondanks haar leeftijd van 85 jaar is mevrouw Van Capelleveen-Vlastuin nog altijd een zeer gedreven en betrokken vrijwilligster met veel aandacht en zorg voor haar medemens.

Er zijn soms gasten die wat lastiger zijn, en die door sommige vrijwilligers liever niet bezocht worden, maar dat geldt niet voor mevrouw Huijnen-de Jongh. Zij kan hier heel goed mee omgaan en wordt dan juist ingezet voor deze gasten.

Naast het bezoeken van gasten is mevrouw Huijnen-de Jongh ook zeer actief betrokken bij allerlei activiteiten die georganiseerd worden voor de gasten. Bij iedere activiteit zorgt zij ervoor dat alles tiptop in orde is voordat de gasten arriveren. Tijdens de activiteiten is ze er voor de gasten en begeleidt ze hen. Na afloop wordt alles ook weer keurig opgeruimd.

Eenmaal per jaar gaat zij ook mee met een busreis van de Zonnebloem. Met haar verpleegkundige achtergrond heeft ze dan vooral een begeleidende/verzorgende rol.

De jaarlijkse vlooienmarkt vergt ook heel wat inzet van mevrouw Huijnen-de Jongh. Naast de inzamelingsdagen waarbij ze aanwezig is, worden op 3 dagen deze spullen uitgezocht en gesorteerd. Ook op de verkoopdag is zij altijd de hele dag aanwezig.

Haar activiteiten als vrijwilliger mogen best bijzonder worden genoemd. Ondanks haar fysieke ongemakken blijft ze doorgaan met haar werk voor de Zonnebloem, omdat ze niet kan stoppen met zorgen voor anderen.

Door zijn grafische achtergrond wist hij de grote stapels papier te stroomlijnen en hield hij de voortgang in het oog. Hij bereidt de zaalopstelling voor en zorgt dat iedereen snel aan de slag kan. Ook zorgt hij voor de verspreiding van de krant in het door hem toebedeelde deel van de wijk.

Bij de OKA begon de heer Koenen ook gezien zijn ervaring met de folders en de flyers voor de kinderactiviteiten. En ook hierbij zorgde hij voor verspreiding bij scholen en winkels in de wijk. Hij raakte vervolgens bij de meeste activiteiten betrokken zoals Pasen, Koningsdag, avondvierdaagse en Sinterklaas.

Vanaf 2012 is de heer Koenen zich ook meer gaan bezighouden met de leefbaarheid in ‘zijn’ wijk. Hij werd lid van het Leefbaarheidsteam Achtse Barrier, waar ze bewoners met elkaar verbinden om te wonen in een fijne, veilige en schone wijk. Hierbij ondersteunt de heer Koenen met allerlei hand-en-spandiensten en zorgt hij voor de koffie en thee voor de bezoekers tijdens het spreekuur in het steunpunt.

Ook sloot hij zich aan bij Buurtpreventie Achtse Barrier, waar hij als gecertificeerd buurtprevent met andere vrijwilligers zorgdraagt voor het vergroten van het veiligheidsgevoel in de wijk, het verbeteren van de sociale cohesie en het terugdringen van de overlast en criminaliteit.

De buurtpreventie loopt en fietst eenmaal per week door de wijk, met doorgaans een groep van 20 tot 25 mensen. Deze worden in groepjes van 2 en 3 mensen ingedeeld. Eenmaal per maand loopt de wijkagent mee met de groep. Voor deze avonden is de heer Koenen de gastheer en verzorgt hij koffie of thee of frisdrank en zorgt hij voor een gezellige bijeenkomst. Na afloop wordt er na de debriefing nog wat gedronken en gekletst, wat de cohesie onderling versterkt. Mede door zijn inzet is de Buurtpreventie Achtse Barrier een voorbeeld voor Eindhoven en verre omgeving.

Sinds 2017 is de heer Koenen als vrijwilliger bij buurthuis De Mortel actief. Hij heeft zich daar onmisbaar gemaakt en wordt de rechterhand van de beheerder genoemd. Hij draait bardiensten bij de activiteiten die er georganiseerd worden en hij neemt een groot deel van het onderhoud voor zijn rekening. Ook het tuinonderhoud, zoals onkruid wieden en snoeien en zelfs het opknappen van een tuinschuurtje, neemt hij op zich.

De heer Koenen is een energieke man met veel daadkracht, heeft veel plezier in de dingen die hij doet en straalt dat ook uit. Hij is sociaal bewogen, vriendelijk en een graag geziene vrijwilliger.

Ook bij andere festiviteiten was de bijdrage van de heer De Koning groot - niet alleen met ideeën, maar ook in de uitvoering.

Ook de Sint Nikolaasvereniging Acht heeft in de heer De Koning een geweldige vrijwilliger gevonden. Na zijn opa en zijn vader, werd hij ook vrijwilliger. De eerste jaren als Sinterklaas en na 3 jaar werd hij penningmeester. Daarnaast verricht hij ook allerlei hand-en-spandiensten. Voor de organisatie van de jaarlijkse uittocht van Sinterklaas regelt hij ieder jaar een donateursactie. Dit jaar bestaat de vereniging 100 jaar en in dit speciale jubileumjaar is de heer De Koning ook degene die zich inzet voor alle activiteiten die georganiseerd worden voor de kinderen en de donateurs. Zo heeft hij de Sint Nikolaasvereniging samengebracht met toneelvereniging De Achtse Revue om samen op te trekken om in november feestelijke familievoorstellingen te gaan geven.

Van de Toneelvereniging is hij ook al lid sinds 1989 en sinds 2008 penningmeester. Daarnaast is hij ook betrokken bij de decorbouw, de activiteitencommissie, feestcommissie en de leescommissie. Toen de bestaande repetitieruimte in 2008 niet meer beschikbaar was, stelde de heer De Koning zijn zolder ter beschikking. Sinds die tijd zorgt hij niet alleen voor de ruimte, maar ook voor de koffie/thee e.d. Tijdens de jaarlijkse kerstmarkt die in Acht wordt gehouden staat de toneelvereniging (op initiatief van de heer De Koning) altijd klaar om de catering te verzorgen en zo de clubkas te spekken. De heer De Koning zet alle spullen klaar, verzorgt de inkopen en ruimt ook alles weer op.

In 2001 is hij ook (mede) gestart met het organiseren van jeu-de-boulestoernooi Boskant-Rooi-Acht-Son. Dit vindt jaarlijks plaats tussen mei en de schoolvakanties. Voordat er gestart wordt, zijn er een aantal voorbereidingsavonden. Tijdens het toernooi moet alles bijgehouden worden en iedereen goed geïnformeerd worden. De eindwedstrijd van het toernooi vindt altijd bij de heer De Koning thuis plaats, waar dan ook afgesloten wordt met een barbecue (geheel door hem verzorgd).

Naast de verenigingen in Acht is de heer De Koning ook actief bij woonzorgcentrum Antonius en bij de begraafplaats Hof van Acht. Bij het woonzorgcentrum is hij actief als keukenhulp, tuinonderhouder en als helpende hand bij festiviteiten. Bij de begraafplaats wordt zijn hulp gevraagd bij het snoeien van bomen en het opruimen van snoeihout.

Alsof bovenstaande nog niet genoeg is, is de heer De Koning ook de spil in de familie. Hij is (samen met zijn vrouw) ongeveer 30 jaar mantelzorger geweest voor zijn ouders en hij is nog steeds degene in de familie die niet alleen het initiatief neemt voor allerlei vieringen en bijeenkomsten, maar die ook alles regelt.

De heer De Koning is een sociale, hartelijke verenigingsman in hart en nieren. Iemand die bij een vraag om hulp nooit nee zal zeggen, maar zal vragen wanneer het moet gebeuren en er direct zijn. Hij is altijd bezig. Dus al zijn tijd besteedt hij aan verenigingen, clubjes en instanties. Hij zet zichzelf nooit op de voorgrond en stelt zich altijd bescheiden op. En nu is het tijd dat hij een keer het stralende middelpunt is.

Doordat zijn ouders in 1988 in verzorgingstehuis Gagelbosch terechtkwamen, is hij via deze weg in het vrijwilligerswerk in de zorg gerold. Naast de mantelzorg haalde hij ook boodschappen voor andere bewoners en ging hij mee op busreizen als begeleider. Vanaf 1996 is hij officieel geregistreerd als vrijwilliger bij de Archipel Zorggroep. In de loop der jaren heeft hij veel verschillende taken op zich genomen. Zo heeft hij een periode 5 dagen in de week eten rondgebracht, heeft hij op verschillende locaties ondersteund bij de kerkdiensten, was hij actief bij de dagopvang en draaide hij bardiensten.

Op dit moment is hij (89 jaar oud) nog actief bij de kerkdienst op Fleuriade (alles klaarzetten en bewoners ophalen voor de kerkdienst en weer terugbrengen) en verzorgt hij het koersballen bij Gagelbosch. Hij heeft zelf aangegeven dat hij dit nog wil blijven doen zolang hij kan.

Door haar betrokkenheid werd ze ook gevraagd om lid te worden van het bestuur. Eerst als lid, al snel als vicevoorzitter tot ze in 1993 voorzitter werd. Inmiddels had ze met drie anderen het Kunstzwemmen en Figuurdrijven opgericht (het huidige synchroonzwemmen). Toen het in Eindhoven draaide, heeft ze ook geholpen om dit in Valkenswaard op te zetten.

Voor het kunstzwemmen hoorden daar ook de wedstrijden en demonstraties bij, waar ze ook de uitvoering verzorgde. Ook werden er trainingskampen met de wedstrijdploeg georganiseerd. Verder was ze jurylid en verzorgde ze cursussen door het hele land. Door haar ervaringen werd ze lid van de Hoofdcommissie Kunst- en Figuurzwemmen van de Nederlandse Culturele Sportbond, waar ze bijna 40 jaar actief is geweest. De laatste 10 jaar was ze nog op dinsdagavond aanwezig om te helpen en als gastvrouw voor die avond.

Toen haar man opgenomen werd op de locatie Berkenheuvel van Anna Ouderenzorg, is mevrouw Van Lierop-Sanders direct betrokken geraakt als vrijwilliger aldaar. Naast de mantelzorgtaken voor haar man assisteerde ze bij de activiteiten en de maaltijden op de afdeling en verrichtte ze werkzaamheden in het restaurant.

Vanaf 2015 is mevrouw Van Lierop-Sanders gestart als vrijwilliger bij het Maxima Medisch Centrum bij het patiëntenvervoer. In principe voor een dagdeel, maar ze valt regelmatig in voor een collega bij ziekte of vakantie. Nadat de digitalisering toesloeg, veranderde het werk. Veel vrijwilligers vertrokken, maar mevrouw Van Lierop-Sanders niet. Ze paste zich aan en helpt nu ook haar oudere collega’s als die het even niet meer snappen.

Mevrouw Van Lierop-Sanders is een zeer gedreven en betrokken vrijwilliger die zich al jaren inzet voor anderen. Ook tijdens de coronaperiode, toen het vrijwilligerswerk binnen het MMC zo goed als stillag, voelde zij zich geroepen om te komen helpen.

Om op dagelijkse basis de website van nieuws te voorzien, zocht mevrouw Martens de samenwerking met de lokale media, zoals Studio040, Omroep Brabant, gemeente Eindhoven en bedrijven waar de internationals werkzaam zijn (zoals Philips, ASML e.d.). Hierdoor groeide ook het aantal mensen dat de website wist te vinden en er ontstond ook een fijne aanwas van vrijwilligers uit die geledingen. Inmiddels bestaat het team uit zo’n 25 vrijwilligers. Onder haar leiding is Eindhoven News tot bloei gekomen en enorm gegroeid.

Veel organisaties en bedrijven die de doelgroep van internationals wilden bereiken, zochten nu de connectie met Eindhoven News omdat zij deze groep het beste bereikte. Dit in tegenstelling tot de beginjaren waarin mevrouw Martens op pad moest om bekendheid te genereren voor Eindhoven News.

De noodzaak van een goede informatievoorziening werd pijnlijk duidelijk tijdens de coronapandemie. Omdat het zo belangrijk was om toegang te hebben tot de juiste betrouwbare informatie, ging Eindhoven News samenwerken met de NOS om de laatste corona-informatie (o.a. uit de persconferenties) zo snel mogelijk in het Engels beschikbaar te hebben.

Dankzij mevrouw Martens kunnen alle nieuwkomers in Eindhoven dagelijks lezen wat er in de stad en in hun wijk gebeurt in een vertrouwde taal, in het Engels. Nieuwe burgers zijn niet alleen goed geïnformeerd, maar voelen zich ook meer verbonden met het land waarin zij wonen. Eindhoven News stimuleert ook de actieve deelname van buitenlanders aan lokale evenementen, dus meer participatie en betere integratie.

Mevrouw Martens verenigt locals met nieuwkomers. Door ziekte heeft ze helaas wat stapjes terug moeten doen, maar ze zet zich nog steeds met hart en ziel in voor verdere integratie en inclusie.

Het inloophuis voor veteranen in Eindhoven is heden een begrip onder de veteranen in de regio en was een voorbeeld voor vele inloophuizen in Nederland die zouden volgen.

Ook heeft de heer Meelhuysen ervoor gezorgd dat er een systeem kwam om veteranen elkaar te laten helpen: de nuldelijns ondersteuning. Dit houdt in dat veteranen in (psychische) moeilijkheden een beroep kunnen doen op andere veteranen voor hulp, waaronder – indien nodig – toeleiding naar de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg. Hiervoor worden de veteranen opgeleid om hulp te bieden.

De heer Meelhuysen is samen met andere vrijwilligers erin geslaagd voor veteranen in de regio Zuidoost-Brabant een goed werkend steunsysteem op te zetten. Dit systeem is van groot belang, niet alleen voor de ondersteuning, maar met name voor de inzet van alle veteranen in de regio.

Na zijn aftreden als voorzitter van de SVBZO in 2015 is de heer Meelhuysen zich blijven inzetten voor het nuldelijns netwerk. Hij spreekt met (jonge) militairen die problemen ondervinden na terugkomst van missies, hij motiveert en steunt de veteranen en doet dit vol passie. Hij is altijd bereikbaar en beschikbaar voor veteranen die in de knel zitten.

Al tijdens zijn jaren als voorzitter van SVBZO onderhield de heer Meelhuysen warme banden met de Stichting 18 september, omdat beide organisaties nauw verbonden zijn met het thema Vrijheid. O.a. door zijn toedoen zijn vanaf 2007 jonge veteranen betrokken geraakt bij de bevrijdingsvieringen en herdenkingen in Eindhoven.

Toen deze Stichting 18 september met het idee kwam voor een Indisch Monument in Eindhoven, liepen zij tegen veel gevoeligheden aan waar zij niet bekend mee waren. Uiteindelijk is de heer Meelhuysen de kar gaan trekken en met vele partijen in gesprek gegaan. Dit heeft ertoe geleid dat iedereen uiteindelijk toch ging samenwerken met hetzelfde doel: een Indisch én Moluks Gedenkteken. Dit is een uniek gedenkteken dat zowel de Indische als de Molukse gemeenschap vertegenwoordigt. Hiermee wordt ook in Eindhoven eer betoond aan deze bevolkingsgroep, die zich met name in en na de Tweede Wereldoorlog enorm heeft ingezet voor de vrijheid van de bevolking in voormalig Nederlands-Indië. Het realiseren van dit gedenkteken, het overleg met alle partijen en de financiën (zonder steun van enig publiek geld) zijn volledig het werk van de heer Meelhuysen. In het jaar voor de onthulling is hij hier meer dan fulltime mee bezig geweest.

De heer Meelhuysen heeft zich zijn volwassen leven lang verdienstelijk gemaakt voor de samenleving. Gedurende zijn actieve diensttijd als een voortreffelijk militair en na dienstverlating als voorzitter van de SVBZO en als voorzitter van de Stichting Indisch en Moluks Gedenkteken Eindhoven. Hij viel en valt op door zijn gedrevenheid, organisatie- en doorzettingsvermogen en het vermogen om anderen te enthousiasmeren. Hij heeft zijn zaken altijd op meer dan uitstekende wijze op orde en hij stond en staat altijd voor eenieder klaar. Hij is hiermee een voorbeeld voor ons allen.

Nog meer aandacht vroeg de overdracht van het gebouw in 1999 aan de exploitant van het manegebedrijf. Dat was een heel karwei om de belangen van alle betrokken partijen (Stichting, Vereniging en manegebedrijf) op een juiste wijze bij elkaar te brengen. De financiële voorwaarden en het waarborgen van het gebruiksdoel (de beoefening van de recreatieve paardensport door de Vereniging) waren een puzzel. De heer Van de Molengraft heeft daar veel tijd in gestoken. Dankzij zijn inbreng is het ook gelukt.

Ook na de overdracht werden er nog vele verzoeken om ondersteuning van de heer Van de Molengraft bij hem neergelegd. En toen in 2018/2019 de manege dreigde te moeten stoppen, heeft hij er veel tijd in gestoken om dat af te wenden. En ook dat lukte.

In 2006 kreeg de Recreatieve Volkstuinvereniging Bokt, waarvan de heer Van de Molengraft sinds enkele jaren lid was, te maken met een bestuurscrisis. Er werd gezocht naar iemand die verstand had van financiën en de heer Van de Molengraft werd gevraagd als penningmeester. Ook werd hij bestuurslid Terreinzaken. De afgelopen 16 jaar werd er een financieel beleid gevoerd dat zich kenmerkt door een strakke financiële discipline: wat nodig is wordt uitgegeven (uiteraard binnen de begroting) en geen geld verspillen. Dit beleid heeft er in grote mate toe bijgedragen dat eind 2018 een nieuw verenigingsgebouw gerealiseerd kon worden. In 2023 draagt hij deze functie over aan zijn opvolger.

De heer Van de Molengraft heeft er de afgelopen 16 jaar voor gezorgd dat de Recreatieve Volkstuinvereniging Bokt weer een financieel gezonde vereniging werd. Voor de Eindhovense Manege heeft hij zich zelfs al meer dan 40 jaar belangeloos ingezet en het daardoor voor heel veel mensen mogelijk gemaakt om in Eindhoven op een plezierige en verantwoorde wijze de recreatieve paardensport te beoefenen.

Omdat het zwemmen in haar bloed zat, werd ze ook actief bij de verstandelijk gehandicapten zwemvereniging VSO Flipper. Daar is ze vanaf 1998 betrokken geweest bij de leiding van de vereniging en heeft ze zwemles gegeven aan leden met een verstandelijke en/of een lichamelijke beperking. Helaas heeft ze dit recent om gezondheidsredenen moeten beëindigen.

Sinds een aantal jaren heeft ze fysiek minder belastend vrijwilligerswerk gevonden bij de Vitalis Woonzorggroep. Daar is ze actief lid geworden van de kunstcommissie die exposities verzorgt en vernissage-avonden organiseert. Zij maakt foto’s van de hele expositie, bewerkt deze thuis en zorgt ervoor dat deze tijdens de vernissage-avonden getoond worden.

Daarnaast is ze de drijvende kracht van de beeldcommissie van de Vereniging van Natuurfotografen, afdeling Eindhoven. Zij bereidt de maandelijkse bespreking van ingezonden beeldmateriaal voor de verenigingsavonden voor.

Omdat de NVSHV net was opgericht was dit echt pionierswerk. Samen met 3 andere leden bood hij aan om de vereniging te gaan besturen. Hij heeft lezingen gegeven, avonden voor de NVSHV georganiseerd en met de andere bestuursleden sturing gegeven aan het beroep van de SEH-verpleegkundige. Tijdens de ledenvergaderingen en de congressen van de NVSHV had de heer Smeets een voortrekkersrol. Hij is een persoon die heel goed kan uitleggen wat belangrijk is voor de beroepsgroep.

Hij is tot en met 2010 bestuurslid gebleven, daarna zijn de regio’s verdwenen en overgegaan in de landelijke NVSHV. Door de betrokkenheid van de heer Smeets bij de NVSHV is deze vereniging uitgegroeid tot wat hij nu is.

Daarnaast is de heer Smeets ook veel bezig geweest met muziek. Van 2007 tot 2010 is hij bestuurslid geweest van Muziekvereniging Sint Cecilia. Naast de reguliere bestuurs- en jaarvergaderingen, bezorgde hij huis-aan-huisinformatie en zorgde voor extra inkomsten voor de vereniging d.m.v. collectes en bingoavonden. Ook organiseerde hij concerten en bewerkte hij teksten voor het maandblad.

In 2009 is de heer Smeets lid geworden van zangvereniging Chant’Oers en inmiddels alweer ruim 11 jaar voorzitter. In deze functie met uiteraard de gebruikelijke taken als voorzitter heeft de heer Smeets zich gericht op het vormen van een ‘community’ waarbij er aandacht is voor het wel en wee van mensen en hun omgeving. Daar waar zaken spelen die extra aandacht nodig hebben is hij in staat om de helpende hand te bieden.

Hij stimuleert deelname van koorleden aan allerlei commissies. Dit zorgt er niet alleen voor dat alle activiteiten goed geborgd zijn om zo’n groot koor goed te kunnen laten functioneren, maar het zorgt ook voor samenhang en betrokkenheid. Als voorzitter is hij ook degene die als woordvoerder optreedt. Hij legt contacten met andere partijen om concerten en optredens te organiseren.

Omdat hij naast het zingen ook fotografie als hobby heeft, verzorgt hij voor het koor de foto’s die zowel voor interne als externe communicatie worden gebruikt. Hij beheert ook het archief van het koor wat een belangrijk onderdeel is van de website van Chant’Oers.

Tijdens de coronaperiode heeft hij het voortouw genomen om te zoeken naar alternatieve manieren om elkaar te kunnen blijven ontmoeten en samen te zingen. Dit heeft erin geresulteerd dat bij alle koorleden het digitale programma ‘Jamulus’ is geïnstalleerd, wat de mogelijkheid biedt om als koor op een digitale wijze met elkaar te kunnen blijven zingen. Dit is van onschatbare waarde geweest voor de koorleden.

Het is duidelijk dat deze activiteiten alleen mogelijk zijn als hier wekelijks veel tijd aan besteed kan worden. Naast een drukke baan weet de heer Smeets altijd weer tijd vrij te maken voor de muziekvereniging en het koor.

Hij heeft veel vrijwilligers geholpen en gemotiveerd. Hij deed alles met veel humor, maar als het menens werd, was hij er voor 200% voor iedereen.

In de jaren 90 raakte de heer Tegenbosch betrokken bij PSV Zwemmen en Waterpolo. Hij werd al snel gevraagd als voorzitter van de afdeling schoonspringen. In deze rol was hij afgevaardigde in het hoofdbestuur van PSV Zwemmen en Waterpolo. Ook heeft hij zelfs enige tijd de rol van voorzitter van het hoofdbestuur vervuld.

De heer Tegenbosch is medeoprichter van de Stichting Schoonspringen Zuid-Nederland in 1998 en vervult vanaf het begin tot heden de rol van voorzitter. Het doel van deze stichting was het beheren van sponsorinkomsten van de vereniging PSV Zwemmen en Waterpolo, afdeling schoonspringen, die bestemd zijn voor het bevorderen van het schoonspringen binnen de vereniging. Onder zijn leiding is de afdeling schoonspringen uitgegroeid van 18 naar ca. 100 leden.

Ook is in opdracht van de stichting de internationale diving cup opgericht, tegenwoordig bekend als Eindhoven Diving Cup (EDC), wat inmiddels het grootste internationale schoonspringevenement van Europa is. In de organisatie van de EDC heeft de heer Tegenbosch de rol vervuld van manager sponsoren & vips en was hij tevens gastheer tijdens de jaarlijkse EDC.

Mede onder zijn leiding is PSV schoonspringen uitgegroeid tot internationaal hoog niveau met een aantal schoonspringers op Europees en olympisch niveau. Daarnaast heeft hij bijgedragen aan een humanitaire deelname van jonge schoonspringers uit Belarus, welke een aantal jaren op uitnodiging en kosten van de stichting hebben deelgenomen aan de EDC.

Dit alles heeft de heer Tegenbosch altijd naast zijn betaalde baan gedaan, waar hij (ondanks het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, jaren geleden) nog steeds werkzaam is met veel plezier.

Maar het zijn niet alleen bardiensten waar hij zich voor inzet. Door zijn kennis als elektrotechnicus is hij ook degene die gevraagd wordt voor allerlei klusjes en storingen, vooral op het gebied van verlichting en andere technische aangelegenheden.

Ook bij andere activiteiten in het wijkgebouw hielp de heer Verleg mee: feesten, partijen en activiteiten die in het wijkgebouw georganiseerd werden.

Hij zag ook dat er een grote behoefte was aan samenkomsten voor ouderen en bedacht dat een muziekdag/avond met dans een mooie manier zou zijn om mensen bij elkaar te brengen. Hij regelde aankleding, podium, verlichting en natuurlijk een band. Hij zorgde ervoor dat iedereen het naar zijn zin had.

De heer Verleg heeft veel voor wijkgebouw ’t Slot gedaan en zal dat ook blijven doen zolang hij kan. In goede en slechte tijden blijft hij ’t Slot trouw. Ondanks zijn leeftijd van 76 jaar heeft hij een enorm doorzettingsvermogen om zich nu nog steeds in te zetten. Hem is nooit iets teveel gevraagd. Hij is bereid om een stapje meer te zetten in tijden wanneer dit nodig is. Hij is betrouwbaar en integer, zeker als het gaat om eerlijke bedrijfsvoering. Zijn betrokkenheid is te groot om het definitief los te laten. Hij vindt het fijn om met mensen om te gaan en om zich in ’t Slot nuttig te kunnen blijven maken voor de gemeenschap.